Typowe nic nie robienie

Cześć!
Dzisiaj już bez wyraźnego entuzjazmu. Mianowicie idę do szkoły na południe i mam sprawdzian. Cieszyć się czy płakać to nie ma znaczenia ważne jest to, że jakoś nie szczególnie umiem myśleć o tym.  Moje myśli zajmuje to jak jestem wkurzona na cały świat. Nie za dobry powód, ale mnie się takie zdarzają bez przerwy.  Znacie to? No nie ma w tym nic dziwnego skoro mnie zdarza się to bardzo często i jakoś z tym żyje choć niektórzy nie umieją wtedy żyć ze mną:(
Tak to jest,  nic nie poradzę taka jestem. Mogła bym się żalić jeszcze długo długo, ale wątpię by to cokolwiek zmieniło w moim życiu.  Sama już nie wiem?  Może po prostu jest mi za dobrze?  Kto to wie?  W każdym razie nadal nawalają mi plecy i to bardzo.  Powinny przejść ale jak widać nici z tego dalej bolą szczególnie w łopatkach. Nie wiem może powinnam pospać na ziemi? A jak nie to nie wiem.  Hyh... biedna ja i mój świat :(
Opuszczam was zatem w tej niezłomnej dla mnie sytuacji.
Do napisania :*
PS spóźnione z ubiegłego tygodnia :) sorka :*